ΙΛΡΟΥΖ, Ο ΚΑΛΙΚΑΝΤΖΑΡΟΥΛΗΣ

‘Ενα-Δύο-Τρία, Όπ! Η Ζωή είναι μικρή!

Τρία-Δύο-Ένα, Στόπ! Ξεκινώ απ’ την αρχή.

Όλα έρχονται και πάνε, όλα γύρω προσπερνάνε.

Γέλα-Χόρεψε-Μην Κλαίς!

Ποιός σου είπε, ότι φταίς;

Ένα-Δύο-Τρία, πάμε!

Τραγουδάμε και Γελάμε!!

Μη γκρινιάζεις, μη φοβάσαι και κανέναν μη λυπάσαι.

Μην τρομάζεις με τα λάθη, όλα είναι Οφθαλμαπάτη!

Τρία-Δύο-Ένα, Ζήτω!

Σας φωνάζω, πως θα Ζήσω!!

Ένα-Δύο-Τρία, Πάλι!

Να μη σκύβεις το κεφάλι!!

Σας το λέω εγώ, ο Ιλρούζ ο Καλικαντζαρούλης.

Μπορεί να είμαι άσχημος, μπορεί και παλαβούλης!!

Μα, άκου που σου Τραγουδώ!

Τί άλλο θέλεις να σου πώ;

Ένα-Δύο-Τρία. Ούπς!!

Δε μπορώ, ίδρωσα.Ούφ!

Τρία-Δύο-Ένα, Γιό!

Βρέχει πέρα στο χωριό!

ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΟΥ ΧΩΡΟΧΡΟΝΟΥ

Όλοι οι Ταξιδευτές κι όλοι οι Ονειροπαρμένοι..

ζούνε μέσα στις Σκιές, ζούνε μές στις Μουσικές!!!

Με ένα όμορφο τραγούδι, που μιλάει

για ομορφιές,

δεν ξεχνάμε το ταξίδι, γιατί μένει στις καρδιές!

Πέρα στο Λευκό το Δάσος,

Χρυσού Ήλιου- Ηλιαχτίδες!!

Όνειρα Απλά και Αιθέρια,

μοιάζουν με Δροσοσταλίδες!!

ΑΚΟΥ!..

Τα λουλούδια λένε, παραμύθια κι ιστορίες!

Μές τα δροσερά τους φύλλα, κατοικούνε μελωδίες!!

ΔΩΣΕ ΚΛΩΤΣΟ ΝΑ ΓΥΡΙΣΕΙ...

Μια Φορά κι Έναν Καιρό..

στα πολύ παλιά τα χρόνια, Ξωτικά στήναν Χορό

μές σ' αλώνια και περβόλια!

'Ανθρωποι και Ξωτικά, ζούσαν τόσο ειρηνικά!!

Κάθε μέρα ήταν Γιορτή-Κάθε νύχτα Πανυγήρι,

τραγουδούσαν και χορεύαν, μπρός στης 'Ανοιξης τα Χείλη!

Όλο Αγάπη η Καρδιά τους, μήτε φόβο, μήτε πίκρα.

Μόνο Γέλια και Τραγούδια μές στη συντροφιά τους είχαν!

Μα, μια Μάγισσα κάποιο πρωί, που περνούσε από κει,

ζήλεψε σαν είδε Ευτηχία Τόση!!

Και ευθύς, χωρίς καιρό...Ξόρκι έστηκε Κακό!!

Άνθρωποι και Ξωτικά, μίλαγαν σε άλλη γλώσσα.

Δεν ακούγονταν πια Γέλια. Φόβος-Πανικός και Λόξα!!!

Οι Άνθρωποι μπήκαν στα σπίτια, ο Τρόμος μπηκε στην καρδιά τους!

Έπαψαν πια ν' αγαπούν.Μείναν μέσα στα κλουβιά τους!!

Δάκρυα τρέξαν απ' τα μάτια των θλιμμένων Ξωτικών!

Έμειναν χωρίς πια φίλους, μές το Δάσος των Σκιών!!

Από τότε, μέχρι τώρα, Άνθρωποι και Ξωτικά,

δεν ξανάγιναν πια φίλοι!

Πολύ λίγοι, είναι Εκείνοι, που ακόμα τραγουδούν,

μπρός στης Άνοιξης τα Χείλη!